sollicitatiegesprek

Bijna iedereen heeft in zijn leven wel enkele sollicitatiegesprekken moeten voeren om aan een baan te komen. Negen van de tien keer worden daar onoriginele vragen gesteld, waarvan de antwoorden meestal al keurig netjes in je brief of op de bijlage stonden. Helaas verspeel je de kans op een baan als je eerlijk zegt dat al die informatie toch gvd al in je brief stond. Heel dom dat werkgevers ze toch alsmaar blijven stellen, want als ze één goede vraag stellen, kunnen ze de andere allemaal overboord gooien.
Die ene vraag luidt: ‘hoe slaap je?’

Sollicitanten die zeggen dat ze bloot slapen, zijn dominant, zeker als ze dit zonder blozen zeggen en als ze erbij vertellen dat ze op hun rug slapen met de armen wijduit. De echte bazen onder ons slapen bijna allemaal in deze houding.
Personen die bloot als een lepeltje tegen een ander lepeltje aanliggen, zoeken bescherming en hebben een hoog knuffelgehalte. Zij zijn zeer geschikt voor welzijnswerk en verzorgende beroepen.
Een lastiger te typeren groep is de groep sollicitanten die bijna bloot slapen; dit zijn ofwel hele praktische mensen (het beddengoed blijft langer schoon als ik iets aan houd), ofwel de zgn. twijfelaars. Slapen zij ook nog IN een twijfelaar dan weet je al zeker: ‘als ik deze persoon aan neem, zal ik er stevige sturing op moeten zetten, want een beslisser is het niet’. Bijna-bloot-sollicitanten zijn meestal geschikte verkopers, ze passen zich moeiteloos aan bij de wensen van de klant. ‘U vindt het te duur? Kijken we bij de goedkopere modellen, die zijn kwalitatief net zo goed… U geeft toch liever meer geld uit? Gaan we weer terug naar het vorige model dat kwalitatief toch echt veel beter is…’
Dan een naar verwachting grote categorie: de pyjama dragers. Wanneer geantwoord wordt dat de gehele pyjama ’s nachts van stal komt, is doorvragen als werkgever noodzakelijk.
Wat voor ’n pyjama? Flanel? Zeer onromantisch type dat alleen maar uit is op de eigen warmte vergroten. Krijg je daarentegen een kandidaat die zegt dat hij of zij in doorzichtige nachtkleding slaapt, dan moet je ook op je tellen passen. Dan heb je namelijk te maken met een gespleten persoonlijkheid. Deze straalt uit: ‘ik wil niet bloot gaan slapen want ik vind het te koud, maar aan de andere kant schreeuwt hij of zij: ‘ik wil helemaal niet slapen, ik wil iets leuks gaan doen!’ Zoekt u artistiek en creatief talent dan vindt u het als werkgever met name in deze groep.

Natuurlijk zijn er nog meer antwoorden mogelijk op de vraag ‘hoe slaap je?’
Een antwoord als: ‘in mijn bed’ moet onmiddellijk afgestraft worden met een afwijzing voor de baan als het een leuke baan betreft, en aanname als het een hele suffe baan is waar de sollicitant zichtbaar geen zin in heeft.
Ook het antwoord: ‘goed, dank u’, kan absoluut niet door de beugel bij een zo gewichtige vraag. ‘Goed, dank u, en u?’, is natuurlijk nog een graadje erger en is reden tot ontslag vòòr aanname.

Ik snap dat je inmiddels nieuwsgierig bent geworden naar mijn slaapgedrag. Helaas voor jou vind ik dat te intiem om over te schrijven. Vraag het me maar als ik kom solliciteren.